CONSPECTUS LATINUS
Praefatium Fitxes de teoria gramatical Graelles de morfologia Llengua, cultura, civilització Exercicis i textos Miscel·lània
Exercicis
Primera i segona declinació Tercera declinació Tercera declinació (II) Quarta i cinquena declinació Comparatius Pronoms Preposicions i circumstancials de lloc Oracions passives Ús del relatiu Oracions de relatiu (II) Participis Concordàncies Interrogatives indirectes Infinitius Adverbials temporals
Textos
De septem regibus... XV Breves Gaecorum Fabulae Bellum Civile I (antologia) Bellum Gallicum III Bellum Gallicum VII (antologia) Caesaris anthologia brevis Caesaris anthologia altera Anecdotae virorum illustrium Sallusti duo brevissima Martialis duodecim brevissima Ciceronis epistulae brevissimae Ciceró, fragments de discursos Ciceró, cartes breus Ad familiares Tria Catulli Severus Episcopus Aulus Gellius. Fragments
M

M.T.C.S.P.D. Terentiae suae

Si vales, bene est; valeo. Da operam ut convalescas. Quod opus est, ut res tempusque postulat, provideas atque administres; et ad me de omnibus rebus quam saepissime litteras mittas.

Cicero Basilio S.

Tibi gratulor, mihi gaudeo, te amo, tua tueor; a te amari et quid agas quidque agatur certior fieri volo.

Tullius Terentiae suae salutem

Si vales, bene est, ego valeo. Valetudinem tuam, cura diligenter. Nam mihi scriptum est et nuntiatum est te in febrim subito incidisse. Quod celeriter me fecisti de Caesaris litteris certiorem, fecisti mihi gratum. Item posthac, si quid acciderit novi, facies ut sciam. Cura ut valeas. Vale. IV Nonas Iun.

Prediccions adivinatòries sobre Midas i sobre Plató

Fiunt certae diviniationum coniecturae a peritis. Midae illi Phrygi, cum puer esset, dormienti formicae in os tritici grana congesserunt. Divitissimum fore praedictum est, quod evenit. At Platoni, cum in cunis parvulo dormienti apes in labellis consedisset, responsum est singulari illum suavitate orationis fore. Ita futura eloquentia provisa in infante est. (De div. 36).

Advertència a Simònides a punt d’embarcar.

Cum Simonides ignotum quemdam proiectum mortuum vidisset eumque humavisset haberetque in animo navem conscendere, moneri visus est ne id faceret ab eo, quem sepultura affecerat; si navigavisset, eum naufragio esse periturum; itaque Simonides rediit, perierunt ceteri qui tum navigaverunt.

(De div. 27).

L’adivinació entre els grecs

Quis vero non videt in optima re publica plurimum auspicia et reliqua divinadi genera valuisse? Omitto nostros, qui nihil in bello sine extis agunt, nihil sine auspiciis. Athenienses omnibus semper publicis consiliis divinos sacerdotes, quos manteis vocant, adhibuerunt, et Lacedemonii regibus suis augurem assessorem dederunt, itemque senibus augurem interesse voluerunt, idemque de rebus maioribus semper aut Delphis oraculum aut ab Hammone aut Dodona petebant. (De div. 43).

L’opinio d’Enni sobre l’adivinació

Ennius paucos ante versibus esse deos censet, sed eos no curare opinatur quid agat humanum genus. Ego autem curare arbitror, et monere et multa praedicere, levitate, vanitate, malitia exclusa. (De div.52).

Destí versus adivinació

Certe igitur ignoratio futurorum malorum utilior est quam scientia: non isset ad arma Pompeius, non transisset Crassus Euphrates, non suscipisset bellum civile Caesar. Vultis omnia evenire fato, nihil ergo illis profuisset divinare. (De div.9)

No s’ha de creure tot

Sanguinem pluisse senatum nuntiatum est, Aratrum etiam fluvium fluxisse sanguine, deorum sudavisse simulacra. Num censes his nuntiis Thales aut Anaxagoras crederent? Nec sanguis nec sudor nisi e corpore. Haec in bello plura et maiora videntur timentibus, eadem non tam animadvertuntur in pace. (De div. 27).

Lucili sobre els seus escrits

C. Lucilius, homo doctus et perturbatus, dicere solebat ea quae scriberet neque ab indoctissimis neque a doctissimis legi velle; quod alteri nihil inllegerent, alteri plus fortasse quam ipse. (De orat., 2,6)