CONSPECTUS LATINUS
Praefatium Fitxes de teoria gramatical Graelles de morfologia Llengua, cultura, civilització Exercicis i textos Miscel·lània
Exercicis
Primera i segona declinació Tercera declinació Tercera declinació (II) Quarta i cinquena declinació Comparatius Pronoms Preposicions i circumstancials de lloc Oracions passives Ús del relatiu Oracions de relatiu (II) Participis Concordàncies Interrogatives indirectes Infinitius Adverbials temporals
Textos
De septem regibus... XV Breves Gaecorum Fabulae Bellum Civile I (antologia) Bellum Gallicum III Bellum Gallicum VII (antologia) Caesaris anthologia brevis Caesaris anthologia altera Anecdotae virorum illustrium Sallusti duo brevissima Martialis duodecim brevissima Ciceronis epistulae brevissimae Ciceró, fragments de discursos Ciceró, cartes breus Ad familiares Tria Catulli Severus Episcopus Aulus Gellius. Fragments
QUIN ÉS EL DIT QUE HA DE DUR L’ANELL AULII GELII NOCTES ATTICAE (FRAGMENTA EXCERPTA)

QUIN ÉS EL DIT QUE HA DE DUR L’ANELL?

Veteres graecos anulum habuisse in digito accepimus [1] sinistrae manus qui minimo est proximus. Romanos quoque homines aiunt sic plerumque [2] anulis ussos esse. Causam esse huius rei Apion [3] in libris “Aegyptiacis” hanc dicit [4] , quod [5] insectis [6] apertisque humanis corporibus, ut [7] mos in Aegypto fuit, quas Graeci ajnatomav" appellant, repertum est [8] nervum quendam [9] tenuissimum ab eo uno digito de quo diximus, ad cor hominis pergere ac pervenire; propterea non inscitum visum esse [10] eum potissimum digitum tali honore decorandum (esse) [11] , qui continens et quasi conexus esse cum principatu cordis videretur.

AULUS GELLIUS, Noctes Atticae, 10, 10

  HANÍBAL ES BURLA DE L’EXÈRCIT D’ANTÍOC

In libris veterum memoriarum scriptum est, Hannibalem Carthaginiensem apud regem Antiochum facetissime cavillatum esse. Ea cavillatio huiuscemodi fuit: ostendebat ei Antiochus in campo copias ingentes quas bellum populo Romano facturus [12] comparaverat, convertebatque exercitum insignibus argenteis et aureis flroentem [13] . Inducebat etiam currus cum falcibus [14] et elephantos cum turribus equitatumque frenis, ephippiis, monilibus, phaleris praefulgentes [15] . Atque ibi rex, contemplatione tanti ac tam ornati exercitus gloriabundus [16] , Hannibalem aspicit et “Putasne [17] ” inquit “conferri posse [18] ac satis esse Romanis haec omnia?”. Tum Poenus, eludens ignaviam imbelliamque [19] militum eius pretiose armatorum [20] : “Satis, plane satis esse credo Romanis haec omnia, etiamsi [21] avarissimi sunt”. Nihil prorsum [22] neque tam lepide neque tam acerbe dici [23] potest; rex de numero exercitus sui ac de aestimanda aequiparatione [24] quaesiverat, respondit Hannibal de praeda.

AULUS GELLIUS, Noctes Atticae, 5,5



LA PALMA, EL SIGNE DE LA VICTÒRIA.

Per hercle [25] rem mirandam esse Aristoteles in septimo [26] “Problematorum” et Plutarchus in octavo “Symposiacorum” dicit. “Si super palmae, inquiunt, arboris lignum magna pondera inponas [27] ac tam graviter urgeas oneresque, ut [28] magnitudo oneris sustineri non queat, non deorsum palma cedit nec infra flectitur, sed adversus pondus resurgit et sursum nititur recuruaturque”. “Propterea, inquit Plutarchus, in certaminibus palmam signum esse placuit victoriae, quoniam ingenium ligni eiusmodi est, urgentibus opprimentibusque [29] non cedat.”




[1] accipio, accepi, acceptum (3) saber (per tradició)

[2] normalment

[3] Apion, -onis (m) Apió (nom d’un rètor alexandrí)

[4] ordena: Apion dicit in libris “Aegyptiacis” hanc esse causam huius rei

[5] quod és un nexe que introdueix una oració sub. substantiva (el verb de la qual és repertum est) que és una  explicació de causam

[6] inseco, insecui, insectum (3) dissecar

[7] ut nexe que introdueix una or. sub. adv. comparativa “com”

[8] repertum est es va descobrir que ... per tant els infinitius pergere i pervenire ( i també visum esse) fan de ...

[9]   acusatiu masc. sing. de quidam, quaedam, quidam  un

[10] visus esse sembla

[11] decorandum esse sigui honorat

[12] facturus és un  pariticipi de futur concertat amb el subjecte de l’oració “per fer”

[13] florentem és un participi de present en acus. sing. del verb floreo “brillar”

[14] falx falcis “falç” (una arma de guera que a vegades es posava als carros)

[15] praefulgentes és un participi de present en acus. pl.

[16] gloriabundus, a, um “orgullós, ufanós, bravejant”

[17] puto (1) creure que (+ infinitiu) ; -ne és una partícula interrogativa enclítica que, en aquest cas, no es tradueix

[18] conferri inf. pres. pass. de confero “comparar”; posse inf. pres de possum “poder”

[19] imbellia, ae inaptitud per a la guerra

[20] armatus, a, um part. pas. d’ armo (1)

[21] etiamsi atès que, ja que, si tenim en compte que

[22] prorsum (adv.) en suma, en definitiva

[23] dici quina forma del verb dico, dixi, dictum (3) és?

[24] ac de aestimanda aequiparatione “i sobre com s’havia de valorar la comparació (respecte l’exèrcit romà)”

[25] Per hercle “per Hèrcules” (exlcamació)

[26] in septimo (libro) ... in octavo (libro)

[27] ordena: si inponas magna pondera super lignum arbori palmae (inquiunt)

[28] ut introdueix una or. sub. adv. consecutiva amb correlació amb tam “tant ... que”

[29] urgentibus opprimentibusque són dos participis de present substantivat “als que l’oprimeixen i ...”